Sed perspiciatis duo

De illis, cum volemus. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.

• Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.
• Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis?
• Videmus in quodam volucrium genere non nulla indicia pietatis, cognitionem, memoriam, in multis etiam desideria videmus.
• Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.
• Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.
• Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?

Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Quid, quod res alia tota est? His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti. Collatio igitur ista te nihil iuvat. Cur deinde Metrodori liberos commendas? Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset.

Quid ille aiat aut neget:

1. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.
2. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.
3. Quam si explicavisset, non tam haesitaret.
4. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.
5. Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi.